25.08.2025
Majsterkowicz
Dom, mieszkanie powinny być miejscem, które zapewnia jego użytkownikom optymalnie korzystne warunki dla zdrowia i spójności rodzinnej, w jakich spełnia się rozliczne funkcje życiowe, dokąd chętnie się wraca i gdzie najlepiej się odpoczywa. Aby własne „cztery kąty” mogły z powodzeniem spełniać te swoje podstawowe zadania nie wystarczy zapewnić im stosownej ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, hałasem, nadmierną lub zbyt małą wilgotnością, zbyt niską, czy ponad potrzebę wysoką temperaturą…
Bardzo ważnym czynnikiem regulującym sprawność fizyczną i psychiczną użytkowników lokali mieszkalnych jest wytworzenie w przestrzeni tych obiektów właściwego mikroklimatu. Zależy on w znacznej mierze od tego czy lokal jest suchy, czy wilgotny. Jest stosunkowo łatwiej regulować stopniem nawilgocenia przestrzeni lokalu suchego niż doprowadzić już nadmiernie nawilgocone powierzchnie murowe i stropowe do właściwego stanu wilgotności.
Do najczęstszych przyczyn wilgoci w mieszkaniu należą: wilgotność gruntowa, brak dostatecznego wysuszenia postawionych murów, zawilgocenie na skutek częstego prania i suszenia bielizny, czy np. gotowanie potraw bez koniecznego zakrywania naczyń. Źródłem tego mankamentu mogą być również okna wykonane z tworzyw sztucznych, nadzwyczaj szczelne,w obramowaniu jakich brak stosownych kanałów wentylacyjnych.
Wilgoć w mieszkaniu powoduje obniżenie samopoczucia jego mieszkańców, może także doprowadzić u nich do licznych schorzeń, częstych infekcji, niszczenia sprzętów, odzieży, żywności… Bardzo trudnymi w ponoszeniu do zlikwidowania zawilgocenia są wysokie koszty: często konieczna jest wymiana izolacji budynku, tynków, a nawet murów i stropów. Niezwykle groźnymi w skutkach możliwości ich rozwoju dla zdrowia człowieka są rodzaje grzybów (pleśni), rozprzestrzeniające się po mokrych powierzchniach. Innym sposobem niedopuszczenia nieproszonych gości do naszych domów i mieszkań jest w ich przestrzeni należyte utrzymanie ładu i porządku. Ten problem powinien być priorytetem, zwłaszcza wszystkich mieszkańców domów wielorodzinnych.
Czas sprzątania. Wykonywanie tej czynności należy zaplanować. W obrębie klatek schodowych należy sprzątać codziennie. Zgodnie z przepisami sanitarnymi nie wolno zamiatać „na sucho”. Zamiatać w miejscach publicznych (np. klatki schodowe, sklepy, kina, urzędy itp.) wolno tylko „na mokro”. Zamiatanie „na sucho” jest niczym innym, jak tylko przenoszeniem w kurzu rozlicznych bakterii i roztoczy z jednego miejsca w inne. W czynności sprzątania nie wolno dopuścić do unoszenia się kurzu. Po każdorazowym sprzątaniu pomieszczeń należy je dokładnie przewietrzyć.
W kurzu, między innymi drobnoustrojami znajdują się roztocza. Te drobne zwierzęta (poniżej 1 mm) należą do rzędu pajęczaków liczących ok. dziesięć tysięcy gatunków. Pokarm czerpią z rozkładających się szczątków organicznych, np. z łuszczącego się naskórku człowieka, z elementów roślin domowych, czy z odpadów spożywczych… Są to groźne pasożyty zwierząt i ludzi, wywołujące i przenoszące wiele chorób.
Do najbardziej dokuczliwych nieproszonych gości w mieszkaniu należą karaluchy, muchy, pluskwy i pchły, także wszy. Czynią one różnorakie szkody. Również przenoszą zarazki chorobotwórcze.
Muchy, siadające i żerujące na produktach spożywczych, na naczyniach i skórze człowieka. pozostawiają na swoich śladach zarazki wywołujące m. in. dur brzuszny, czerwonkę, letnie biegunki dziecięce. Pchły i pluskwy żyją w bezpośredniej bliskości człowieka i żywią się jego krwią. Środowiskiem pcheł są często szwy i fałdy pościeli, ubrania i posłania zwierząt domowych. Do mieszkań trafiają często za pośrednictwem psów i kotów. Nie rzadko jesteśmy sami ich tragarzami, wnosząc je np. z miejsc publicznych zgromadzeń, z sal kinowych, teatralnych, kawiarń…
U psa i kota pcheł pozbywa się kąpiąc naszych ulubieńców przy użyciu specjalnych szamponów owadobójczych, np. Bolfo. Profilaktycznie psa dobrze zabezpiecza przed pchłami nasączona specjalnym preparatem obroża. Można także stosować skraplanie karku zwierzęcia preparatami Advantage lub Frontline. Posłania psów i kotów oraz miejsca z nimi sąsiadujące należy potraktować proszkami Bolfo, Owanol, czy też szprejami Pif-paf, Crawling Insect Killer lub Pibutozol.
Pluskwy lubią się gnieździć za obrazami, w zakamarkach mebli, murów i stropów, także pod tapetami. Prowadzą nocny tryb życia. Najczęściej żywią się ludzką krwią, ale mogą również atakować zwierzęta domowe. Podstawowym sygnałem ich obecności na ciele żywiciela jest bardzo dokuczliwy świąd. Pluskwy są owadami, w kształcie owalnymi, czerwonobrązowe, osiągają 5, 6 mm długości i i 3 do 4 mm szerokości. Do naszych domów dostają się np. z używanymi meblami, z odzieżą zakupioną w „taniochu”, ale można je przenieść z pociągu, kina, czy restauracji…
W zwalczaniu tych pasożytów największe znaczenie ma zachowanie najdalej idącego stopnia czystości osobistej, pomieszczeń, sprzętów oraz otoczenia. Istnieją liczne środki chemiczne, których stosowanie wymaga jednak bezwzględnego przestrzegania podawanych na ich opakowaniach wskazówek do zachowania ostrożności, ponieważ ich toksyczne właściwości mogą być szkodliwe także dla człowieka. Należy wybierać takie, które zawierają związki chemiczne pyretroidowe lub karbaminianowe, np. K-Othrine, czy Insekt Stop. Opryski przeciw pluskwom należy stosować przed dłuższymi wyjazdami, albo np. wczesnym ranem, aby do czasu powrotu domowników w godzinach popołudniowych, a najlepiej wieczornych, poddany użyciu środek zdążył wyparować. Opryskiwać trzeba zwłaszcza najdrobniejsze zakamarki. Za obrazami, miejsca za meblami, ale i ich wnętrza, za makatami, materace i ich okolice, obudowy sufitów, wszelkie szpary w podłogach…
O innych nieproszonych gościach za dwa tygodnie.
Andrzej Markowski-Wedelstett
