Eugeniusz Noworyta: Pytania o przyszłość2 min czytania


17.10.2025

Ta sprawa stała się szczególnie aktualna obecnie, na półmetku rządów koalicji 15 października. Istotny głos wybrzmiał w dzisiejszej Gazecie Wyborczej w artykule Jarosława Kurskiego pt „Pytania o przyszłość zamiast bilansu rządu”. W tym tytule zawarta jest myśl przewodnia redaktora: zniszczenia tkanki demokratycznego państwa jakich dokonały prawicowe rządy i świadomość złowieszczej recydywy powinny być wystarczającym impulsem dla elektoratu w najbliższych wyborach parlamentarnych, aby poprzeć siły demokratyczne. Zdaniem autora, porażka Trzaskowskiego w wyborach prezydenckich wyniknęła także z niekonsekwentnego wyartykułowania takiej alternatywy.

Diagnoza i zalecenia autora niewątpliwie wynikają z moralnych pobudek i są adresowane do wrażliwych na takie impulsy osób, które jednakże nie stanowią większości decydującej o wyniku wyborów, a taka strategia przesądzałaby o kolejnej klęsce obozu demokratycznego. Wydaje się, że u źródeł podobnych kalkulacji leży błędna ocena motywacji elektoratu 15 października i sprowadzanie jego postawy tylko do demokratycznych przekonań z pominięciem istotnej roli, jaką przy podejmowaniu decyzji odegrały obietnice wyborcze.

W przeciwieństwie do tego, co pisze autor, o rezultatach wyborczej rywalizacji zadecyduje właśnie to, co w omawianym tekście zostało potraktowane jako drugorzędne i bez znaczenia, tj. bilans dokonań rządu Donalda Tuska.

Niskie notowania rządu oraz utożsamienie z nim Trzaskowskiego (co byłoby jeszcze wyraźniejsze w przypadku ewentualnej, preferowanej przez Kurskiego, kandydatury Sikorskiego) były główną przyczyną jego porażki.

Teraz może być podobnie: szanse koalicji demokratycznej zależeć będą przede wszystkim od konkretnych dokonań, spełnienia obietnic wyborczych, czyli tego odesłanego do kąta przez Kurskiego bilansu dokonań rządu. Polskiej demokracji nie zapewni przyszłości moralne przebudzenie społeczeństwa, lecz odzyskanie zaufania do sprawczości i wiarygodności rządu.


Eugeniusz Noworyta

Polski dyplomata i polityk


Ur. 25 grudnia 1935 w Krakowie. Ambasador w Chile (1971–1973), Hiszpanii (1977–1981) i Argentynie (1996–2001). 
Stały przedstawiciel PRL przy ONZ (1985–1989). 
Wykładowca stosunków międzynarodowych na uczelniach w Warszawie i Łodzi.

 

2 komentarze

  1. slawek 17.10.2025 Odpowiedz
    • Darek 17.10.2025 Odpowiedz

Odpowiedz

wp-puzzle.com logo