PIRS: Telewizja pokazała (150)6 min czytania

2015-08-30.

No i mamy sytuację jak w znanym powiedzeniu Juliana Tuwima o różnicy zdań: – Ona utrzymuje że jest zaręczona, a on zaręcza że ją utrzymuje.

Prezydent Duda, proszony o wyjaśnienie w sprawie swoich wyjazdów poselskich do Poznania, na koszt Sejmu, a – jak twierdzi Newsweek – w rzeczywistości wykładał wówczas na prywatnej uczelni pod Poznaniem, oświadczył: – Ja w Poznaniu nigdy żadnych zajęć nie prowadziłem. Ja się zajmowałem w Poznaniu swoją działalnością poselską.

Faktycznie, zajęcia odbywały się w Nowym Tomyślu pod Poznaniem, więc nie w Poznaniu. W Poznaniu pan poseł tylko mieszkał w hotelu. Z grafiku zajęć wynika, że poselskie wyjazdy służbowe pana Dudy zbiegły się z terminami jego wykładów. Poza tym poseł Duda nie miał w Poznaniu biura poselskiego, był posłem z Krakowa.

Trochę światła na tę sytuację rzuca debata specjalistów w TV. Jeden z fachowców utrzymywał, że kiedy jest się posłem to cały czas jest się w służbie wyborców, cokolwiek się robi. No to czego czepiano się posłów o to, że mówili nieprawdę (dwóch wyrzucono za to z PiS) czy leżeli spici na korytarzu w domu poselskim, kiedy to może było robione dla naszego dobra?

Panią, którą trzykrotnie przyłapano w autobusie bez biletu, oskarżono o wyłudzenie i została skazana na 15 dni więzienia. Na ile dni zapuszkują Andrzeja Dudę?

Codziennie informacje o bliskim odnalezieniu w Wałbrzychu pociągu pancernego, prawdopodobnie ze skarbami („złoty pociąg”), ukrytego przez Niemców pod koniec wojny.

Z iInternetu: – Nie ma żadnego „złotego pociągu”. PKP twierdzi, że to tylko spóźniony ekspres „Sudety” z 2005 roku.

Jakże często sytuacje przypominają stare anegdoty. Przedwojenna anegdota opowiada o tym jak w upalny dzień w przedziale pociągu znajdowało się dwóch panów, a jeden z nich co chwila jęczał: – Jak mnie się chce pić! Boże, jak mnie się chce pić!

Denerwowało to drugiego pasażera, więc kiedy pociąg zatrzymał się na jakiejś stacji, wybiegł, kupił kilka butelek wody mineralnej i wręczył spragnionemu. Ten podziękował i napił się. A kiedy pociąg ruszył, zaczął powtarzać: – Jak mnie się chciało pić! Boże, jak mnie się chciało pić!

Ta sytuacja bardzo przypomina przypięcie się TVN24 do Jacka Kurskiego. Najpierw niemal co dzień wywiady z Kurskim i tradycyjne pytanie, czy znajdzie się na listach wyborczych PiS, a co jeśli nie znajdzie się itp. Teraz ogłoszono listy i nie ma na nich Jacka Kurskiego. I znowu Kurski w telewizji i pytania o to dlaczego się nie znalazł, co zrobi dalej itd., itp.

Prezydent Duda zaproponował pytania do referendum równie głupie i nieprecyzyjne jak te prezydenta Komorowskiego. Proponuję zamiast wszystkich dotychczasowych i podobnych przyszłych pytań dać jedno:

– Czy jesteś za tym żeby zmienić wszystko?

Panuje błędne przekonanie, że Polacy są przywiązani do tradycji. Tymczasem wystarczy zmiana władzy aby nowi rządzący zrobili zaraz rewolucję w historii. Pewne osoby, dotąd poważane, znikają bądź okazuje się że były wredne. Fakty ulegają zmianie. Usuwa się pomniki, stawia nowe i zmienia nazwy ulic.

Władze PRL zmieniały nazwy ulic, nadając im imiona działaczy komunistycznych. To samo mieliśmy po 1989 roku i np. jedna z najstarszych ulic Warszawy, Stołeczna, otrzymała imię Jerzego Popiełuszki, mimo sprzeciwu większości mieszkańców. Nikt się także nie przejmował faktem, że zmiana nazwy to mitręga i koszty dla mieszkańców ulicy i firm tam działających. Nikt też ze zmieniających nazwy nie brał pod uwagę faktu, że np. w Warszawie jest kilkanaście ulic nazywających się Poprzeczna i można by było którąś z nich przemianować, co by ułatwiło życie mieszkańcom, do których trafiają (bądź nie trafiają) źle adresowane przesyłki.

Za pewien postęp należy uznać fakt, że jedną z ulic noszących imię działacza PPR, zamordowanego przez hitlerowców, przemianowano na ulicę księdza o tym samym imieniu i nazwisku.

Jeśli PiS dojdzie do władzy, czeka nas kolejna fala usuwania pomników, stawiania nowych i zmian nazw ulic. Mam pewien pomysł.

Proponuję, aby nowe władze po prostu do każdej nazwy ulicy dodały na początku słowo „księdza” i nie wymagały aby umieszczać ten dopisek w dowodach osobistych i adresach firm. To pozwoli uniknąć mitręgi i wydatków, poza oczywiście nowymi tablicami z nazwami ulic. Udało by się uratować trochę nazw. Niech już będzie ul. Ks. Kubusia Puchatka zamiast jakiegoś „Ognia” czy innego bandyty.

Okazało się, że Stany Zjednoczone po ataku na World Trade Center planowały uderzenie nuklearne na Afganistan. Ciekawe co je powstrzymało. Może nie mieli pewności czy Osama ben Laden znajduje się w Afganistanie?

Mamy szczęście, że Osama ben Laden nie ukrywał się w Polsce.

Kolejna afera podsłuchowa, tym razem podsłuchiwano premiera w jego willi służbowej. Przypuszcza się, że zrobiła to jedna z osób wtedy obecnych u premiera. Ale rozmowa między premierem i Janem Kulczykiem odbyła się zapewne w cztery oczy, więc kto? I dlaczego oferują sprzedaż nagrań? Zagrywka przed wyborami?

Amerykanie, jak wykazał Snowden, podsłuchują wszystkich. Nikogo już nie śmieszy że zwrócono się do USA o nagranie rozmów między braćmi Kaczyńskimi w dniu katastrofy smoleńskiej, prowadzone z samolotu. Niemcy, oburzone podsłuchiwaniem przez Amerykanów nawet ich kanclerzy, same mają za uszami, bo okazało się że i one podsłuchują sojuszników.

To nic nowego. Wiele lat temu, kiedy premierem Izraela była Golda Meir a ambasadorem w USA Icchak Rabin, zdarzyło się że pani Meir odbyła wizytę w USA. Wracając do kraju rozmawiała z samolotu przez telefon z ambasadorem Rabinem, oczywiście rozmowa była chroniona przez urządzenia szyfrujące. W pewnym momencie rozmówcy omawiali reakcję amerykańskiej prasy na wizytę, ale nie mogli sobie przypomnieć w której gazecie ukazał się ważny artykuł. I wtedy w słuchawkach odezwał się męski głos, który podał jaka to była gazeta. Okazało się, że izraelski wywiad prowadził ćwiczenia z deszyfracją rozmów telefonicznych i jeden z ćwiczących podsłuchiwał rozmowę pani premier z ambasadorem i wiedziony życzliwością podpowiedział nazwę gazety.

Może doczekamy się życzliwszych służb specjalnych?

PIRS