24.03.2019
Nieznany mi Jacek Golędzinowski opublikował 20 02 2019 ciekawy list w „Wyborczej”, a właściwie sformułował pytanie: „Państwo PRL PiS — kakistokracja?”. Autor podaje dokładnie etymologię tego terminu, wywodzącego się z języka greckiego:
Kakistokracja, najkrócej mówiąc, to rządy najgorszych, najmniej wykwalifikowanych lub też, co często idzie w parze, najbardziej pozbawionych skrupułów, wyzutych z zasad. Słowo greckiej proweniencji, zbitka dwóch – „kakos”, stopień najwyższy od „zły” oraz „kratos”, czyli „władza”.
Nie sądzę, by było to pytanie retoryczne, jest to stwierdzenie faktu; zresztą odnosi się ono nie tylko do rządów PiS-u, ale również miłowanego, bez wzajemności zresztą, przez tę formację, Donalda Trumpa, któremu pojęcie kakistokracji zawdzięcza nieoczekiwany renesans.
Bądźmy wszakże sprawiedliwi. Lista kandydatów do niezaszczytnego tytułu nieoczekiwanie się wydłużyła i obok Jarosława Kaczyńskiego i Donalda Trumpa z powodzeniem stanęła brytyjska premier Teresa May, włoscy i węgierscy populiści. Nie pozostają też w tyle niektórzy przywódcy Ameryki Łacińskiej w Kolumbii i w Brazylii.
Nie jest to jednak tylko kwestia politycznych szalbierzy. Jak przytomnie stwierdza Golędzinowski: Miernoty dobrze wiedzą, komu zawdzięczają swój niezasłużony sukces – wszak nie własnym przymiotom, których nie posiadają, ale kaprysowi władcy. Kakistokracja stosowana prowadzi nieuchronnie do degeneracji państwa, degradacji jego funkcji i ogólnej dysfunkcjonalności.
Ano właśnie. Może dodałbym, że nie dotyczy to tylko państwa, ale w ogóle wszelkich instytucji, w których gorszy element wypiera lepszy i niszczy dobry. Tak się dzieje na naszych oczach w kościele katolickim i na uczelniach, i w szkołach. Gdziekolwiek człowiek popatrzy — panoszy się kakistokracja.
Czy jest jakieś wyjście z tego koszmaru?
Ano jest. Trzeba wybierać dobrych i lepszych, a nie złych i gorszych — i nie należy ulegać demagogii mediów, ale się przed nią wszelkimi sposobami bronić. A jest tych sposobów sporo. Można na przykład czytać dobre książki sprawdzonych autorów, a po poradę co czytać, sięgać do Studia Opinii.
