09.02.2025
Na ścianie wyłożonej płytkami glazury jest konieczne zamontowanie półki, np. potrzebnej pod lustrem w łazience, czy na podręczne pojemniki przypraw w kuchni. Aby przytwierdzić do powierzchni ściany wsporniki pod planowane umieszczenie na nich półki należy w uprzednio zaplanowanych miejscach wywiercić w murze – poprzez glazurę – stosowne otwory do umieszczenia w nich kołków rozporowych, na jakich zostaną – przy pomocy wkrętów – przymocowane podpory. Wykonanie otworu w ścianie poprzez płytkę glazury nie jest skomplikowane. Ale nieumiejętne wiercenie może płytkę nawet na całej jej powierzchni nieodwracalnie uszkodzić. Tu krótka uwaga: przy montowaniu koniecznego wyposażenia na ścianach kuchennych, łazienkowych, czy w toaletach – w miejscach narażonych na podwyższoną wilgotność – zaleca się stosowanie wkrętów z metali nierdzewnych.
Aby uniknąć zniszczenia płytki wyznaczone miejsce wiercenia należy uprzednio przykryć grubym plastrem lekarskim. Najlepiej użyć wiertła o końcówce diamentowej założonego na uchwyt wiertarki szybkoobrotowej. Jeżeli nie mamy takiego wiertła można pracę zacząć od zastosowania zwykłego na delikatnie, pracującej wolno wiertarce. Po wcięciu się poprzez warstwę plastra i przekrój płytki można się posłużyć wiertłem widiowym, “wchodząc” już w mur, na głębokość długości kołka rozporowego. Rys. 1.
Podczas wykonywania takiej pracy może się majsterkowiczowi przytrafić koszmar… Taki horror zdarza się nawet renomowanym hydraulikom. Po wywierceniu otworu nagle, z jego wnętrza tryska strumień wody… Za płytką została uszkodzona rura wodociągowa, o miejscu jakiej nie mieliśmy pojęcia. Sytuacja przykra, ale nie beznadziejna. Rys. 2. Jej opanowanie należy zacząć od odcięcia dopływu wody na odejściu od pionu lub – w gorszym przypadku – przy wodomierzu.
Naprawę zaczynamy od wykucia w glazurze – wokół wywierconego otworu – gniazda odsłaniającego uszkodzony odcinek rury. Rys. 3. Najpierw młotkiem należy obstukać płytkę – aby łatwiej oddzieliła się od podłoża. Później – przy pomocy młotka i dłuta – można się przekuwać do rury. Im większy otwór się wykuje, tym łatwiejszy będzie dostęp do miejsca naprawy. Oczywiście staramy się ocalić jak najliczniejszą ilość płytek. Po odsłonięciu rury miedzianej ze wszystkich stron należy – do czystego metalu – oczyścić jej powierzchnię paskiem płótna ściernego. Jeżeli ściana zamokła na skutek awarii, trzeba odczekać do jej całkowitego wyschnięcia, jeszcze zanim przystąpi się do uszczelniania przewodu i wypełnienia zaprawą murarską wykutego gniazda.
Naprawę zaczyna się od zasklepienia stopem lutowniczym otworu w rurze. Palnikiem do lutowania należy ogrzać rurę i nałożyć na uszkodzone miejsce lut. Rys. 4. Kolejną czynnością jest sprawdzenie pod ciśnieniem wody szczelności przewodu. Jeżeli jest sprawny jego odsłonięty odcinek trzeba owinąć izolacją. Zaprawę wypełniającą wykute gniazdo wokół rury zaleca się nakładać na uprzednio zwilżoną (przy pomocy np. pędzla) jego przestrzeń, zgodnie z zasadą “mokre na mokre”: wilgotna zaprawa lepiej się wiąże ze zmoczonym podłożem.
Po naprawie rury należy wykruszyć pozostałe na ścianie resztki uszkodzonej płytki, także starego lepiszcza, jakim była przyklejona do muru. Rys. 5. Rys. 6. Świeżą warstwę kleju, mocującą nową płytkę, powinno się nałożyć ząbkowaną szpachlą na uprzednio zwilżoną przestrzeń muru, zgodnie z zasadą “mokre na mokre”. Po wyschnięciu pod płytką kleju można przystąpić do ostatniej czynności naprawy uszkodzonego miejsca: do wypełnienia fug między starymi a nową płytką masą zaprawy do spoinowania. Należy pamiętać, aby ten wypełniacz był w kolorze sąsiednich spoin.
Warto mieć na uwadze, aby przed przystąpieniem do wykonania otworów w ścianach pomieszczeń sanitarnych, ale i wszelkich innych, zwłaszcza pokrytych ceramiczną glazurą, przezornie sprawdzać planowane miejsca wierceń. Nie zawsze jesteśmy dokładnie zorientowani w kierunkach torów przewodów wodociągowych (też elektrycznych) umiejscowionych w ścianach. Do upewnienia się, że w określonym potrzebą miejscu możemy w murze bezpiecznie wiercić służą stosowne przyrządy do wykrywania metali. Nie koniecznie trzeba je kupować. W licznych wypożyczalniach narzędzi można je wypożyczyć. Koszt takiej chwilowej usługi jest minimalny w porównaniu z poniesionym za ewentualnie później przymusowo wykonany miejscowy remont.
Andrzej Markowski-Wedelstett
