22.08.2025
Książka ukaże się we wrześniu (https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5204762/gehenna-koscielna-okupacja-polski), ale udało mi się ją dostać przedpremierowo i na gorąco kreślę kilka uwag. No więc skończyłem czytać „Gehennę” napisana przez Staszka Obirka i Artura Nowaka. Jestem pod ogromnym wrażeniem tego dzieła. Nie kłamię mówiąc, że żadna książka w moim życiu nie dała mi tyle osobistej satysfakcji co ta właśnie, a to dlatego, że dotąd w moim oburzeniu i pogardzie dla Kościoła katolickiego (KK) czułem się bardzo samotnie. A ta książka uświadomiła mi, że to ja miałem racje od lat w brutalnym krytykowaniu Kościoła, szczególnie polskiego. Pomogła mi zrozumieć, że nie jestem sam w tych emocjach i dała mi potężna dawkę faktów i szczegółów, których jeszcze nie znalem (a uważam się za znawcę tego tematu). Autorzy rozpracowali tę mafie KK szeroko i wspaniale: od knowań i kłamstw związanych z przyjęciem chrztu przez Polskę i straszliwych zdradach narodu w historii (zabory, które KK ostro popierał) poprzez bardzo bliski mi temat rozpętania antysemityzmu od początku istnienia chrześcijaństwa (od lat twierdzę, że nie byłoby Zagłady bez chrześcijaństwa), poprzez zniewalanie społeczeństwa gigantycznymi kłamstwami i wdeptywaniem ludzi w potężne traumy i kompleksy seksualne, poprzez masowy system okradania społeczeństwa na miliardy złotych, aż po współprace z Cerkwią w czasach dzisiejszych. Fenomenalny zakres tematów! I wszystkie ważne i potrzebne i doskonale przedstawione. Partnerstwo autorów: byłego polskiego jezuity oraz prawnika specjalisty od spraw KK jest rewelacyjne, pozwoliło im na wyciagnięcie pikantnych szczegółów z trudnego przecięcia się teologii, historii, literatury i prawa. Znakomicie się uzupełniali. Nikt ze znanych mi pojedynczych autorów krytykujących KK nie miał warunków by spojrzeć na sprawy tak szeroko jak oni dwaj.
Dużo piszą o obsesjach JPII dotyczących seksu i rozrodczości i roli kobiet (unikanie dziewczyn w szkole, nienawiść do cielesności i seksu, oczywista sztuczność komunikowania się z „przyjaciółkami”, samobiczowanie się bo „był tak bezsilny wobec ciała i jego potrzeb, że chciał je ujarzmiać, zminimalizować jego zgubny wpływ”, wieloletnia służba pod mentorstwem kardynała Adama Sapiehy – znanego z gejowskich orgii seksualnych, masowe ukrywanie pedofilii – wskazują, że był psychicznie chory na te tematy (i mój komentarz: lub był ukrytym samo-nienawidzącym się gejem. )
Ogromnie potrzebna książka. Warto, aby szeroko się rozeszła, aby pomóc temu zniewolonemu polskiemu narodowi wreszcie zrzucić bielmo z oczu i zacząć żyć normalnie, aby dać młodym ludziom fakty do rąk do argumentowania na ten temat w sposób racjonalny.
Prof. dr Bohdan Oppenheim, Kalifornia
W marketingu pojęcie „ssania” odnosi się do tzw. strategii pull, która w polskim tłumaczeniu funkcjonuje też jako „strategia przyciągania” lub właśnie „strategia ssania” (z ang. pull – „ciągnąć, przyciągać”). Jej istotą jest zbudowanie silnej potrzeby zakupu produktu, wywoływanej przez swojego rodzaju apetyt klienta na dany produkt. Zwyczajowo to strategia wysokonakładowa, odnosząca się do produktów korporacyjnych, z istoty swojej masowych np. papierosów, kawy, samochodów, sprzętu RTV, etc.
*
Czytając recenzję, a w zasadzie bardziej zapowiedź wydawniczą, książki omawianej przez Autora, doszedłem do wniosku, że to niemalże podręcznikowy przykład „strategii ssania”. Strategii powstałej w sposób spontaniczny przez osobisty rodzaj opinii, a przez to bardziej autentycznej i jak sądzę bardzo skutecznej. Znając środowisko odbiorców treści Studia Opinii można spodziewać się sukcesu tej pozycji i w rezultacie także dyskusji na łamach portalu o różnych aspektacch jej zawartości.
Panie Sławku,
Zapewniam, że nie robiłem żadnego “pull”. Nie dostaje żadnych korzyści materialnych z mojego tekstu. Dostałem książkę przed oficjalnym wydaniem, bo działam w tym temacie, przeczytałem, i zachwyciłem się i mój komentarz odzwierciedla ten zachwyt. W Polsce, kraju zniewolonym i zdegenerowanym przez KK prawie nie ma mądrych książek, które otwartym tekstem i wyczerpująco odważyłyby się wreszcie wypunktować te łotrostwa KK. Stad uważam, że książka Obirka i Nowaka jest ogromnie potrzebna i ważna. Dla dobra Polski, mojej pierwszej ojczyzny, chciałbym, aby się szeroko rozeszła, aby jak największej ilości ludzi wreszcie otworzyć oczy. Z szacunkiem, BWO.
Panie Profesorze – to nieporozumienie. Strategia ssania, której przykładem się posłużyłem, miała na celu zaznaczenie pozytywnego efektu, jaki Pańska recenzja już wywołała i nadal wywołuje w kręgach odbiorców SO. Dla mnie jak i dla innych odbiorców treści SO jest oczywiste, że napisana została spontanicznie, z pobudek szlachetnych i w pełni altruistycznych, pod wpływem przekonania o destrukcyjnym oddziaływaniu krk na historię i teraźniejszość Polski. Chodziło mi o podkrślenie skuteczności strategii ssania z oczywistym przekonaniem, że w tym wypadku nie ma mowy o jej jakimkolwiek wymiarze komercyjnym !
Tutaj jest najnowszy dowód, ze Kościół gorąco i szczerze chce rozliczyć się z własną przeszłością.
https://www.tokfm.pl/polska/biskupi-torpeduja-rozliczenia-w-kosciele-ukrecic-tej-komisji-leb
Jako współautor książki jestem wdzięczny za lekturę książki prof. Bohdanowi Oppeheimowi, który jest znawca problematyki kościoła od wewnątrz. Jeszcze jako jezuita zostałem zaproszony przez niego do wzięcia udziału w filmie „Polski krzyż” z 1993 roku. To wyjątkowy dokument (być może dostępny w przepastnych archiwach internetu), w którym został zapisany moment równoległych narracji katolickiej i świeckiej. Po 32 latach w Polsce obowiązuje tylko narracja kościelna. Gehenna upomina się o inna, alternatywna. Mamy nadzieje, ze sprowokuje powazna debate a nie kolejna awanturę. Głos Bohdana Oppenheima pozwala żywic nadzieje, ze tak się stanie.
Dla zainteresowanych, oto link do filmu Polski Krzyz (3 czesci) na You Tube: https://www.youtube.com/watch?v=muTNUNEajNk
Problem nie jest nowy, ma już prawie sto lat… W tygodniku „Wiadomości Literackie” (w roku 1931) ukazał się felieton Tadeusza Boya-Żeleńskiego pt. 'Nasi okupanci’. Wybitny lekarz-społecznik, pisarz i tłumacz literatury francuskiej ukazuje w nim wpływ Kościoła katolickiego na życie społeczno-polityczne w Polsce tamtego czasu. Terminu „nasi okupanci” użył po wypowiedzi prymasa Augusta Hlonda na temat nowej ustawy małżeńskiej, traktując ją jako wypowiedź 'okupanta w podbitym kraju’. Tekst był wielokrotnie przedrukowywany; można go znaleźć w zbiorach: „Reflektorem w mrok” (1985) czy „Dziewice konsystorskie” (1992). Rozumiem, że 'gehenna’ idzie tym tropem…
Tytułem zachęty pozwolę sobie przywołać pierwsze zdanie z tytułowego tomu błyskotliwego felietonisty, którego każde wystąpienie medialne budziło furię bogobojnych biskupów: „N . Termin użyty w tytule nasunął mi się, kiedy czytałem enuncjacę ks. prymasa Hlon- da. Istotnie, kiedy się czyta ten list w sprawie nowe ustawy małżeńskie, przechodzący w gwałtowności swoe znane orędzie biskupów, ma się wrażenie, że to mówi przed- stawiciel postronnego mocarstwa, rezyduący w naszym krau, ale obcy, przemawiaący tonem władcy. Mamy uż w nasze historii takie smutne wspomnienia… „Już z okazi ostatniego święta papieskiego — pisze ks. prymas — napiętnowałem niesłychany proekt ustawy o małżeństwie ako zamach… ako zuchwałą próbę… wyda- nia rodziny polskie na bezeceństwa bolszewizmu… Komisa kodyfikacyna ośmieliła się ednak zlekceważyć… Nie można dość stanowczo odeprzeć tych haniebnych zakusów”… I tak dale. Napiętnowałem… zuchwałą… bezeceństwa… ośmieliła się… haniebne zakusy… Co słowo, to obelga; i to, dzięki duchownemu charakterowi ks. prymasa, wolna od rygo- rów Boziewicza6. Tak przemawia rzymski dygnitarz do wielkiego ciała napoważnieszych prawoznawców, powołanych przez polski rząd celem przygotowania nowych ustaw!
„Bolszewizm”… Wszystko bolszewicy. Wiemy uż teraz, co pod tym tak nadużywa- nym słowem rozumieć. Hektorowie, profesorowie uniwersytetu, sędziowie i prezesi Sądu Nawyższego, to wszystko są bolszewicy, nie maący inne troski, ak tylko wydać rodzinę polską na bezeceństwa. Wszyscy; — bo proekt ustawy przeszedł ednomyślnie. Nawet nawiernieszy z wiernych, cnotliwy prof. Makarewicz, też odtrącony i pohańbiony ako bolszewik! Któż tedy został sfanatyzowanym biskupom?”
Mam nadzieje, ze brak niektórych liter nie zmąci przyjemności lektury.