01.04.2022
Dziś rano wystąpił w TVN24 wiceminister finansów Artur Soboń i tłumaczył, jak to dobrze jest z Polskim Ładem. Na przykład, mówił Soboń, taki akademik zarabia 10 tysięcy, ale podatek płaci tylko od pięciu tysięcy, bo drugie pięć to koszty uzyskania. No, naprawdę: cud i miód.
Ja też, jako pisarz, dziennikarz, fotograf i reporter, nie płacę podatku od kosztów uzyskania.
Ale co to są te „koszty uzyskania”? Przykładowo: napisałem reportaż z Tajwanu albo z Pekinu, Nepalu… No to musiałem tam pojechać. Musiałem ponieść koszt pobytu, podróży (biletu lotniczego, lekko kilkanaście tysięcy) i musiałem wykonać pewną pracę. Albo, sprzedaję, na przykład Gazecie Wyborczej, zdjęcie z Peru. No to musiałem wcześniej pojechać do Peru. Musiałem zainwestować w sprzęt, bo zdjęcia robione telefonem, to, umówmy się, dobre są u cioci na imieninach, ale to nie są zdjęcia profesjonalne. A więc muszę mieć dobrej klasy lustrzankę cyfrową, zestaw obiektywów, statyw itd. Niżej 20-30 tysięcy się nie da. Także zdjęcie na wystawę trzeba wydrukować w formacie np. 120 × 80 cm, oprawić (lekko 300 zł), nie mówiąc już o tym, co napisałem wcześniej, musi być ono odpowiedniej jakości.
No dobrze; powiedzmy, że napisałem książkę i ktoś mnie pyta: skąd ty to wszystko wiesz? A no właśnie, skąd? Stąd, że skończyłem studia, byłem w ponad 50 krajach, nauczyłem się lepiej lub gorzej sześciu języków, przeczytałem kilkaset książek (nawet dobrze nie wiem ile). To są te moje koszty uzyskania.
Panie wiceministrze Soboń, koszty uzyskania to są koszty. Realnie ponoszone koszty. Określone są ryczałtowo, jako 50% przychodu, bo czasem trudno je precyzyjnie wyliczyć. Ale to są realne koszty. Podatek płaci się od dochodu, nie od kosztów. Niepłacenie podatku od kosztów przychodu to nie jest żaden przywilej.
Proszę państwa, tragedia. Mamy wiceministra finansów, który nie odróżnia kosztu od zysku. To już wiemy, skąd się wziął Polski Ład.
Krzysztof Łoziński
Emeryt
Ur. 16 lipca 1948 r., aktywista wydarzeń marca 68. Były działacz opozycji antykomunistycznej z lat 1968-1989, wielokrotnie represjonowany i dwukrotnie za tę działalność więziony.
Członek Honorowy KOD i NSZZ „Solidarność”
