Aleksander J. Wieczorkowski: Co wybierzemy?2 min czytania

Wbrew pozorom mamy dziewiątego października prosty wybór. Niezależnie bowiem od światowej i naszej sytuacji gospodarczej, ekonomicznej, społecznej – mamy zaledwie dwie możliwości wyboru. O co tak naprawdę toczy się kampania wyborcza? Przecież nie o jakieś merytoryczne rozwiązania, lecz o formę ustrojową Polski: demokratyczną lub autorytarną, o kontynuację czy przewrót.

Można mieć sporo uzasadnionych pretensji do Platformy i decyzji rządu premiera Donalda Tuska, lecz alternatywą jest niepodzielne władanie tego führerka przy prawej ścianie. Nieważne, co PiS wygłasza, (a jest to nieodmiennie zwiastowanie zła, które nas czeka pod rządami „pana Tuska”), führerek chce powtórki z rozrywki IV RP w wersji znacznie bardziej hard. Jest przecież przeładowany nienawiścią „do wrogów” (z panami Komorowskim i Tuskiem na czele), którzy go upokorzyli odbierając tylko jemu należne władanie totalne… „Krótka lista” swego śp. brata obejmuje dziś zapewne setki nazwisk. Czytelnikom naszej witryny nie trzeba punkt po punkcie przypominać praktyk IV RP, że śmiercią Barbary Blidy na skutek działalności służb podyktowanych przez ówczesnego premiera i ministra sprawiedliwości jako najjaskrawszego przykładu bezprawia opresyjnego reżimu.

Dogłębną analizę różnicy miedzy Platforma i PiS-em możemy przeczytać w tekście Prywatne: Stefan Bratkowski: Wybór cywilizacji

To nie jest „straszenie PiS-em”. Przez analogię: jeśli ktoś chce przepłynąć jezioro a na przystani stoją dwie łodzie, jedna niezbyt wygodna, ale sprawna i druga – dziurawa, to ostrzeganie przed lekkomyślnym wsiadaniem do dziurawej jest straszeniem?! To psi obowiązek każdego, kto wie o dziurach. Powiedzmy jasno i otwarcie: na dziurawej łodzi PiS-u utonie cała Polska. Obowiązkiem racjonalnego obywatela RP jest ratowanie również tych sfrustrowanych lub nienawistników, którzy jak stado owiec posłusznie idą za baranem, który je prowadzi ku zgubie.

Aleksander J. Wieczorkowski