22.11.2019
Urodził się 21 listopada 1902 r. w Leoncinie k. Nowego Dworu Mazowieckiego. Również 21 listopada tyle, że w 1978 r. otrzymał Literacką Nagrodę Nobla.
Isaac Bashevis Singer – pisarz wspaniały i niezwykły. Pisał w języku jidysz, aczkolwiek wrósł w klimaty literackie kraju, w którym się urodził. Dzięki temu — można powiedzieć — Polska miała przed Olgą Tokarczuk pięcioro literackich Noblistów. Wymieniało się Go obok Reymonta, Sienkiewicza, Miłosza i Szymborskiej. Pod adresem Singera podczas wręczenia Mu Nobla stwierdzono, że otrzymuje nagrodę za „pełną uczucia sztukę prozatorską, która wyrastając z polsko-żydowskich tradycji kulturowych porusza jednocześnie odwieczne problemy”.
Najpierw rodzina pisarza przeniosła się do Radzymina, a potem do Warszawy, gdzie ojciec pisarza objął urząd kierownika gminy żydowskiej. Pisarz zamieszkał przy ulicy Krochmalnej, której specyficzny urok pozostał do dziś. Ale nie było to jedyne miejsce zamieszkania pisarza.
Nauczył się języka polskiego, aby tłumaczyć dzieła Mickiewicza i Słowackiego.
W 1935 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Rozstanie z bliskimi ciężko odchorował. Ale właśnie wtedy powstały Jego wspaniałe utwory: „Sztukmistrz z Lublina”, „Dwór”, „Spuścizna”. W 1975 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. W ostatnich latach w Polsce książki Singera cieszyły się olbrzymią popularnością.
