08.12.2020
Wspaniały wywiad umieszczony na Facebooku. Pułkownik Vincent V. Severski i pułkownik Marcin Faliński odpowiadają na pytania doktor Kamili Kasperskiej – Kurzawa na czwartkowych Spotkaniach z Nauką (XVIII OPOLSKI FESTIWAL NAUKI).
Wysłuchałem z zainteresowaniem i postanowiłem napisać od siebie parę emocjonalnych słów.
W kwestii tajności informacji znajdujących się w archiwach większości krajów obydwaj panowie są zgodni – TO SĄ SUPER TAJNE WIADOMOŚCI, które nigdy nie powinny być ujawniane.
Po aferze Macierewicza Antoniego związanej z likwidacją WSI i ujawnieniem danych osobowych oficerów, polski wywiad długo nie podniesie się z kolan. Z racji mojej profesji i zainteresowań mam nieco szersze pojęcie, jakie szkody poniósł wywiad w związku z publikacją „Operacja Zen”.
Ocenia się, że w samym Pakistanie zaprzestało współpracy z nami około 100 miejscowych TW. Oni prawdopodobnie uratowaliby życie Piotra Stańczaka (krew jego na rękach ma A.M.). Ilu TW na świecie zrezygnowało ze współpracy? Aż strach pomyśleć, jak wielu polskich oficerów straciło życie przez ten haniebny raport. Przerażenie ogarnia człowieka, że ujawniono modus operandi naszego wywiadu. Mam nadzieję, że za wszystkie dobre uczynki zostaną sprawiedliwie ukarani.
Żaden rząd w jakimkolwiek kraju nie dopuściłby do ujawniania systemu pracy swojego wywiadu. Jak sądzę, beneficjentami raportu są wywiady WSZYSTKICH krajów, z wyjątkiem Polski. Może Antoni Macierewicz niczym Aldrich Ames, czy też Kim Philby i jego „piątka z Cambridge”, postanowił pomóc nieznanemu nam wywiadowi i „odwalił jawny numerek” przy pomocy prezydenta i premiera IV RP — TEŻ JEDYNIE PRAWDZIWYCH POLAKÓW. Powinniśmy przekonać się o tym po uchyleniu immunitetu poselskiego panu posłowi A. M.
Może w przyszłości dowiemy się jeszcze o wielu innych ciekawych faktach.
Przykładem blokady informacji dotyczącej wywiadu i kontrwywiadu może być zachowanie francuskiego MSW, które odmówiło polskiemu naukowcowi dostępu do akt dotyczących roli Polaków w wywiadzie… Napoleona! Mimo upływu dwustu lat, francuskie ministerstwo w swojej nocie napisało, że takich informacji NIGDY nie udziela.
Pewnie polski uczony nie miał takiego przebicia jakim dysponował Antoni Macierewicz. Można trochę o tym poczytać na moim blogu WPROST.PL (się chwalę, się).
Odnośnie do pracy w wywiadzie: chętni powinni przeczytać książkę Filipa Hagenbecka „ZWYCZAJNY SZPIEG, wspomnienia”; dużo można się z niej dowiedzieć na ten temat, a lektura jest zajmująca i dobrze napisana.
Jak to zwykle bywa, gdy autorem jest były oficer wywiadu.
VVS stwierdził, że większość rządów była i jest negatywnie nastawiona do służb wywiadowczych. Chyba tylko Jerzy Buzek podszedł do sprawy rzetelnie i mianował Andrzeja Ananicza na szefa AW, co z rozrzewnieniem oraz łezką w oku wspominają emeryci tej Firmy. Opisują go jako osobę rzetelną, prawdziwego fachowca i nieupierdliwego szefa, który był przeciwieństwem niejakiego A.M.
Ja wspominam Andrzeja jako dobrego kumpla, gotowego pomóc w każdym przypadku.
Klasyfikacja światowych wywiadów od numeru jeden do sześćdziesiąt dziewięć jest trudna. Przed zdradzieckim raportem likwidującym WSI powiedziałbym, że polski wywiad mieścił się w pierwszej piątce; dzisiaj martwi mnie fakt degradacji do pozycji siedemdziesiątej.
Taka sama jak sześćdziesiąt dziewięć, tylko z palcem w d…
Tomasz Kamiński
Polityzacja takich sfer niesie prawdopodobnie podobny skutek co wstawienie palca do gniazda os, i żeby tylko palca.
Nie matura lecz chęć szczera zrobi z ciebie oficera.
Lecz tutejsi politycy wykonywali takie ewolucje prawdopodobnie nie tyle z nieskażonej wiedzą głupoty lecz z chęci umiejscowienia właśnie tam cudzego palca. Umiarkowanie ciekawe. Niestety nie będąc już szpiegiem mogę jedynie przypuścić, że w normalnych okolicznościach przyrody szanse na szczęśliwą emeryturę działkowca mogłaby im przynieść jedynie sytuacja w której osom ze zdumienia opadłyby skrzydełka.
Polak tym się różni od „jedynie prawdziwego polaka”, czym demokracja od „demokracji ludowej”.
A kto umarł ten nie żyje.