2015-07-31
Jak podkreślają rzeczoznawcy, dziś kluczowym zagadnieniem dla Polski są problemy demograficzne! Już jakiś czas temu prognoza ONZ ostrzegała, że pod koniec tego wieku może nas być o wiele mniej niż dziś! Jest więc oczywiste, że trzeba pilnie opracować pomysłowy plan nowej polskiej polityki prorodzinnej! Godzącym w przyszłość narodu skandalem jest to, że – jak to ponoć potwierdza raport Najwyższej Izby Kontroli – jak na razie POLITYKA PRORODZINNA W POLSCE PRAKTYCZNIE NIE ISTNIEJE!
Rzecz jasna, opracowanie naprawdę skutecznej polityki, zapewniającej krajowi odpowiednio duży przyrost naturalny – to zagadnienie bardzo trudne! Niewątpliwie trzeba przeanalizować metody stosowane np. przez Francję, której sytuacja demograficzna przedstawia się lepiej niż w większości krajów europejskich. Myślę, że francuscy rzeczoznawcy mogliby nam w tej dziedzinie wydatnie pomóc! Jedno pewne, musimy szybko „wziąć demograficznego byka za rogi” zapewnić naszemu narodowi „rozrost” i tym samym przyszłość i odpowiednie znaczenie w Europie!
Kluczowym dla naszych przyszłych losów zagadnieniem jest także rzeczywiste uświadomienie społeczeństwu, że GRANICE WIEKU SIĘ ZMIENIŁY; że w związku w tym trzeba, by osoby nawet dobrze po sześćdziesiątce kontynuowały pracę zawodową; że należy w obliczu zachodzących przemian całkowicie zmienić dotychczasowe, nieadekwatne już zasady emerytalne… Rzeczą oczywistą jest, że jeśli nie dostosujemy do nowej rzeczywistości zasad emerytalnych, będziemy szli ku katastrofie! Co np. rzuca się w oczy, to fakt, że liczba stulatków w Polsce już osiągnęła ładnych kilka tysięcy i – wedle ekspertów – może szybko się wzrastać.
Jeden w mych czytelników ze swej strony wyraża nadzieję, że polski Kościół, idąc droga wytyczoną przez – tak świadomego wagi problemów socjalnych i konieczności podjęcia boju o rzeczywiste wprowadzanie w życie katolickiej doktryny społecznej – papieża FRANCISZKA, będzie stanowczo domagał się wprowadzenia u nas SKUTECZNEJ POLITYKI PRORODZINNEJ! Zdaniem owego czytelnika taka szeroko pojęta problematyka społeczna winna stanowić absolutny priorytet! Nie należy natomiast tracić nadmiaru czasu na zwalczanie zjawisk jednak dość marginalnych, wymagających jasnego potępienia, lecz de facto nieco drugorzędnych!
